Tak się ostatnio złożyło, że cały czas jestem w tematyce gier. Poprzednio bardzo spodobała mi się książka Catherine Steadman pt. "Rodzinna gra". Dziś chciałam napisać o kolejnej nowości, czyli "Zabójczej grze" Cynthii Murphy. Jest to brytyjska pisarka, która pisze książki dla tzw. Young Adult, czyli młodych dorosłych. Jak już wcześniej pisałam, mimo iż niestety od dawna już nie jestem Young Adult, to postanowiłam sięgnąć po ten rodzaj książek, ponieważ miałam już trochę przesyt ciężkich thrillerów i chciałam przeczytać coś odrobinę lżejszego, coś w stylu R.L.Stine'a. Tak trafiłam na Natashę Preston, której książki bardzo mi się spodobały i postanowiłam szukać czegoś w tym stylu. I udało mi się znaleźć Cynthię Murphy. Szczerze przyznam, że bardzo zachęciła mnie charakterystyka autorki na stronie lubimyczytać.pl - jak czytamy: "Jej konik to horrory z lat 90 i 00, a jej pierwszą miłością była seria Buffy: Postrach Wampirów". I ja mam dokładnie tak samo 😁. Dlatego też sięgnęłam po jej dwie pierwsze książki, czyli "Czeka cię śmierć" oraz "Wygraj, przegraj, zabij, zgiń" i przyznam szczerze, że mnie wciągnęły. Właśnie niedawno wyszła jej kolejna książka i też oczywiście postanowiłam się z nią zapoznać.
Sześcioosobowa grupa fanów gier i miejskich legend postanawia spotkać się w opuszczonej szkole, aby wezwać tajemniczego Midnight Mana. Na tym właśnie polega gra o północy, w której aby przeżyć trzeba sztywno trzymać się określonych zasad np. nie wychodzić z budynku, nie zasypiać, a przede wszystkim nie dać się złapać Midnight Manowi. Szóstka nieznajomych postanawia zagrać w mrożącą krew w żyłach grę, mimo że w trakcie poprzedniej gry zginęła młoda dziewczyna. Jednak jej śmierć została uznana za samobójstwo, a przecież nikt nie wierzy w takie rzeczy, prawda? Na początku wszystko wydaje się być w porządku, ale z czasem młodzi ludzie zaczynają mieć wrażenie, że coś jest nie tak. Nie wiedzą jeszcze, że dla nich gra o północy okaże się być grą na śmierć i życie.
Na początku chciałam zaznaczyć, że jestem wielką fanką wszelakich gier, a najbardziej tych strasznych. Jednak za czasów mojej młodości na imprezach grało się w zupełnie inne gry. Teraz kiedy jest powszechny dostęp do internetu, możliwości są nieograniczone, co autorka skrzętnie wykorzystała. Dlatego też fabuła książki jest bardzo ciekawa i wciągająca. Mamy oto szóstkę młodych ludzi, którzy spotykają się na grupie fanów gier i creepypast. Oczywiście jak to w internecie bywa, tak naprawdę nic o sobie nie wiedzą. Mimo to postanawiają się spotkać i razem zagrać w jedną ze strasznych gier. Spotkanie z nieznajomymi na odludziu? To chyba nie jest dobry pomysł. Jednak oczywiście mamy tu do czynienia z nastolatkami, więc nie ma co wiele wymagać. Narracja prowadzona jest z perspektywy wszystkich sześciu osób, co nie zawsze jest dobrym pomysłem, bo może wprowadzać niepotrzebny chaos, jednak tutaj ten zabieg się udał. Podobał mi się opis odczuć i emocji kolejnych bohaterów, ponieważ każda z postaci jest inna i inaczej odbiera wydarzenia, w których uczestniczy. Narracja jest przeplatana skanami z rozmów bohaterów, co też wprowadza ciekawą różnorodność oraz co najbardziej mi się spodobało, czyli opisy różnych zakazanych gier. Naprawdę są one świetnie wymyślone i sama chętnie bym w takie gry zagrała.
Sama gra o północy to też wspaniały pomysł, a postać Midnight Mana nawiązuje oczywiście do słynnej z creepypast postaci Slender Mana, z którego powodu dwie nastolatki próbowały dokonać zabójstwa na swojej koleżance. Jest to autentyczna historia, która zresztą jest wspomniana w książce. W 2014 r. 12-letnia Morgan Geyser i jej rówieśniczka Anissa Weier zadały 19 ciosów nożem swojej koleżance Payton Leutner, której cudem udało się przeżyć. Dziewczynki twierdziły, że chciały złożyć ją w ofierze Slender Manowi, aby ten nie skrzywdził ich rodzin. Obie zostały skazane na pobyt w szpitalu psychiatrycznym. Ta historia nie tylko przeraża, ale także skłania do refleksji w jakim stopniu różne zabawy i gry wpływają na umysły młodych ludzi. I to właśnie w tej książce też jest bardzo dobrze pokazane.
Jeśli chodzi o postacie to mam mieszane uczucia. Z jeden strony są one dobrze rozrysowane - każda jest inna, kieruje się innymi pobudkami, targają nią różne emocje i co najważniejsze każda z nich coś ukrywa. Jako, że patrzymy na każdą postać z jej własnej i innych perspektywy, mamy dosyć dobry wgląd w jej psychikę. Mimo tego autorce udało się kilka razy mnie zaskoczyć, choć miałam pewne podejrzenia, które okazały się słuszne. Z drugiej jednak strony często bohaterowie zachowują się po prostu głupio. Przede wszystkim wbrew swoim twierdzeniom, jak na fanów makabry, to chyba za mało oglądali w swoim życiu horrorów, bo łamią wszystkie ich zasady. Jednak biorę na to poprawkę - są to nastolatkowie, a więc nie ma co wiele wymagać.
Zakończenie książki podobało mi się, aczkolwiek miałam nadzieję na coś bardziej spektakularnego. Mimo to uważam je za satysfakcjonujące. Ogólnie książka naprawdę mi się podobała - przede wszystkim autorka miała bardzo ciekawy pomysł i dosyć dobrze go zrealizowała. Czytałam z wielkim zaciekawieniem i nie nudziłam się ani przecz minutę, ponieważ książka jest zwięźle napisana i nie posiada niepotrzebnych dłużyzn. Ma za to ciekawe informacje o różnych mrożących krew w żyłach grach, co uważam za duży plus. Dodatkowo akcja jest wartka, a przeżycia bohaterów naprawdę budzą emocje. Książka tak mnie wciągnęła, że ciężko mi było się od niej oderwać. Serdecznie polecam się zapoznać, bo naprawdę warto.
Bibliografia:
- lubimyczytać.pl
- C.Murphy, Zabójcza gra, Wydawnictwo Zielona Sowa Sp. z o.o., Warszawa 2023, można kupić np. tu https://www.empik.com/zabojcza-gra-murphy-cynthia,p1392518212,ksiazka-p lub tu: https://bonito.pl/produkt/zabojcza-gra
- Artykuł pt. "12-latki chciały zabić koleżankę dla Slendermana. Teraz jedna z nich wyjdzie na wolność" na stronie natemat.pl - https://natemat.pl/362255,12-latki-chcialy-zabic-kolezanke-dla-slendermana-weier-wyjdzie-na-wolnosc
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz